八声甘州·雁

八声甘州·雁原文：

打猎，对于一个职业猎手，是家常便饭；而对于苏轼这样年已四十的地方官来说，就不能不算一次壮举了。词中就是从表达他出猎时的激动心情开始的。“老夫聊发少年狂”，老夫，是古代年长男性的自称，切合作者的年纪和口吻。“聊”，是姑且的意思。这句说，老夫今天要发一发小伙子那种“狂劲儿”了。“左牵黄，右擎[ qíng 举起] 苍”，左手牵着黄狗，右臂架着(...)
古时候被人称作豪杰的志士，一定具有胜人的节操，（有）一般人的常情所无法忍受的度量。有勇无谋的人被侮辱，一定会拔起剑，挺身上前搏斗，这不足够被称为勇士。天下真正具有豪杰气概的人，遇到突发的情形毫不惊慌，当无原因受到别人侮辱时，也不愤怒。这是因为他们胸怀极大的抱负，志向非常高远。张良被桥上老人授给兵书这件事，确实很古怪。但是，又怎么知道那不是秦代的一位隐居君子出来考验张良呢？看那老人用以微微显露出自己用意的方式，都具有圣贤相互提醒告诫的意义。一般人不明白，把那老人当作神仙，也太荒谬了。再说，桥上老人的真正用意并不在于授给张良兵书（而在于使张良能有所忍，以就大事）。在韩国已灭亡时，秦国正很强盛，秦王嬴政用刀锯、油锅对付天下的志士，那种住在家里平白无故被抓去杀头灭族的人，数也数不清。就是有孟贲、夏育那样的勇士，没有再施展本领的机会了。凡是执法过分严厉的君王，他的刀锋是不好硬碰的，而他的气势是不可以凭借的。张良压不住他对秦王愤怒的情感，以他个人的力量，在一次狙击中求得一时的痛快，在那时他没有被捕被杀，那间隙连一根头发也容纳不下，也太危险了！富贵人家的子弟，是不肯死在盗贼手里的。为什么呢？因为他们的生命宝贵，死在盗贼手里太不值得。张良有超过世上一切人的才能，不去作伊尹、姜尚那样深谋远虑之事，反而只学荆轲、聂政行刺的下策，侥幸所以没有死掉，这必定是桥上老人为他深深感到惋惜的地方。所以那老人故意态度傲慢无理、言语粗恶的深深羞辱他，他如果能忍受得住，方才可以凭借这点而成就大功业，所以到最后，老人说：“这个年幼的人可以教育了。”楚庄王攻打郑国，郑襄公脱去上衣裸露身体、牵了羊来迎接。庄王说：“国君能够对人谦让，委屈自己，一定能得到自己老百姓的信任和效力。”就此放弃对郑国的进攻。越王勾践在会稽陷於困境，他到吴国去做奴仆，好几年都不懈怠。再说，有向人报仇的心愿，却不能做人下人的，这是普通人的刚强而已。那老人，认为张良才智有余，而担心他的度量不够，因此深深挫折他年轻人刚强锐利的脾气，使他能忍得住小怨愤去成就远大的谋略。为什么这样说呢？老人和张良并没有平生的老交情，突然在郊野之间相遇，却拿奴仆的低贱之事来让张良做，张良很自然而不觉得怪异，这本是秦始皇所不能惊惧他和项羽所不能激怒他的原因。看那汉高祖之所以成功，项羽之所以失败，原因就在于一个能忍耐、一个不能忍耐罢了。项羽不能忍耐，因此战争中是百战百胜，但是随随便便使用他的刀锋（不懂得珍惜和保存自己的实力）。汉高祖能忍耐，保持自己完整的锋锐的战斗力，等到对方疲敝。这是张良教他的。当淮阴侯韩信攻破齐国要自立为王，高祖为此发怒了，语气脸色都显露出来，从此可看出，他还有刚强不能忍耐的气度，不是张良，谁能成全他？司马迁本来猜想张良的形貌一定是魁梧奇伟的，谁料到他的长相竟然像妇人女子，与他的志气和度量不相称。啊！外柔内刚，这就是张良之所以成为张良吧！注释
我来幸与诸生异，问答时容近绛纱。
莼丝惹起思归客。清光正好伤离别。伤离别。五湖烟水，伴人悉绝。
《毛诗序》云：“《北门》，刺仕不得志也。言卫之忠臣不得其志尔。”郑玄笺曰：“不得其志者，君不知己志，而遇困苦。”三家诗无异义。朱熹《诗集传》申论云：“卫之贤者处乱世，事暗君，不得其志，故因出北门而赋以自比。又叹其贫窭，人莫知之，而归之于天也。”但方玉润《诗经原始》则说：“《北门》，贤者安于贫仕也。”现代学者（如高亨《诗经今注》、程俊英《诗经译注）等）一般都认为这是一首小官吏不堪其苦而向人怨诉的诗。从诗的语言看，并没有“忠臣不得其志”或“安于贫仕”之意，旧说未免令人感到迂曲，今人的“怨诉”说则解释较为圆满。诗中的小官吏公事繁重苛细，虽辛勤应付，但生活依然清贫。上司非但不体谅他的艰辛，反而一味给他分派(...)
此词上片望月，既怀逸兴壮思，高接混茫，而又脚踏实地，自具雅量高致。一开始就提出一个问题：明月是从什么时候开始有的——“明月几时有？把酒问青天。”把酒问天这一细节与屈原的《天问》和李白的《把酒问月》有相似之处。其问之痴迷、想之逸尘，确实是有一种类似的精、气、神贯注在里面。从创作动因上来说，屈原《天问》洋洋170余问的磅礴诗情，是在他被放逐后彷徨山泽、经历陵陆，在楚先王庙及公卿祠堂仰见“图画天地山川神灵”及“古贤圣怪物行事”后“呵而问之”的（王逸《楚辞章句·天问序》）。是情景触碰激荡的产物。李白的《把酒问月》诗自注是：“故人贾淳令予问之。”当也是即兴遣怀之作。苏轼此词正如小序中所言是中秋望月，欢饮达旦后的狂想之曲，亦属“伫兴之作”（王国维《人间词话》）。它们都有起得突兀、问得离奇的特点。从创作心理上来说，屈原在步入先王庙堂之前就已经是“嗟号昊旻，仰天叹息”（王逸《楚辞章句·天问序》），处于情感迷狂的精神状态，故呵问青天，“似痴非痴，愤极悲极”（胡浚源《楚辞新注求确》）。李白是“唯愿当歌对酒时，月光长照金樽里”（《把酒问月》），那种因失意怅惘的郁勃意绪，也是鼻息可闻的。苏轼此词作于丙辰年，时因反对王安石新法而自请外任密州。既有对朝廷政局的(...)
说蜀道的难行比上天还难，这是因(...)
干玉唾，秃锥毛。只今明月费招邀。最怜乌鹊南飞句，不解风流见二乔。
日永绣工，减却一线，节临短至。幸有杯盘，随分快乐，□得醺醺醉。寻思尘世，寒来暑往，冻极又还热炽。恰如个、脾家疟疾，比著略长些子。
①“翠色”句：言远山如翠眉，在若有若无之中。②西河道：即河西走廊，今甘肃省黄河以(...)
【一枝花】采摘那露出墙头的朵朵红花，攀折路边的条条弯柳。采的花蕊红稚嫩(...)

八声甘州·雁拼音解读：

dǎ liè ，duì yú yī gè zhí yè liè shǒu ，shì jiā cháng biàn fàn ；ér duì yú sū shì zhè yàng nián yǐ sì shí de dì fāng guān lái shuō ，jiù bú néng bú suàn yī cì zhuàng jǔ le 。cí zhōng jiù shì cóng biǎo dá tā chū liè shí de jī dòng xīn qíng kāi shǐ de 。“lǎo fū liáo fā shǎo nián kuáng ”，lǎo fū ，shì gǔ dài nián zhǎng nán xìng de zì chēng ，qiē hé zuò zhě de nián jì hé kǒu wěn 。“liáo ”，shì gū qiě de yì sī 。zhè jù shuō ，lǎo fū jīn tiān yào fā yī fā xiǎo huǒ zǐ nà zhǒng “kuáng jìn ér ”le 。“zuǒ qiān huáng ，yòu qíng [ qíng jǔ qǐ ] cāng ”，zuǒ shǒu qiān zhe huáng gǒu ，yòu bì jià zhe (...)
gǔ shí hòu bèi rén chēng zuò háo jié de zhì shì ，yī dìng jù yǒu shèng rén de jiē cāo ，（yǒu ）yī bān rén de cháng qíng suǒ wú fǎ rěn shòu de dù liàng 。yǒu yǒng wú móu de rén bèi wǔ rǔ ，yī dìng huì bá qǐ jiàn ，tǐng shēn shàng qián bó dòu ，zhè bú zú gòu bèi chēng wéi yǒng shì 。tiān xià zhēn zhèng jù yǒu háo jié qì gài de rén ，yù dào tū fā de qíng xíng háo bú jīng huāng ，dāng wú yuán yīn shòu dào bié rén wǔ rǔ shí ，yě bú fèn nù 。zhè shì yīn wéi tā men xiōng huái jí dà de bào fù ，zhì xiàng fēi cháng gāo yuǎn 。zhāng liáng bèi qiáo shàng lǎo rén shòu gěi bīng shū zhè jiàn shì ，què shí hěn gǔ guài 。dàn shì ，yòu zěn me zhī dào nà bú shì qín dài de yī wèi yǐn jū jun1 zǐ chū lái kǎo yàn zhāng liáng ne ？kàn nà lǎo rén yòng yǐ wēi wēi xiǎn lù chū zì jǐ yòng yì de fāng shì ，dōu jù yǒu shèng xián xiàng hù tí xǐng gào jiè de yì yì 。yī bān rén bú míng bái ，bǎ nà lǎo rén dāng zuò shén xiān ，yě tài huāng miù le 。zài shuō ，qiáo shàng lǎo rén de zhēn zhèng yòng yì bìng bú zài yú shòu gěi zhāng liáng bīng shū （ér zài yú shǐ zhāng liáng néng yǒu suǒ rěn ，yǐ jiù dà shì ）。zài hán guó yǐ miè wáng shí ，qín guó zhèng hěn qiáng shèng ，qín wáng yíng zhèng yòng dāo jù 、yóu guō duì fù tiān xià de zhì shì ，nà zhǒng zhù zài jiā lǐ píng bái wú gù bèi zhuā qù shā tóu miè zú de rén ，shù yě shù bú qīng 。jiù shì yǒu mèng bēn 、xià yù nà yàng de yǒng shì ，méi yǒu zài shī zhǎn běn lǐng de jī huì le 。fán shì zhí fǎ guò fèn yán lì de jun1 wáng ，tā de dāo fēng shì bú hǎo yìng pèng de ，ér tā de qì shì shì bú kě yǐ píng jiè de 。zhāng liáng yā bú zhù tā duì qín wáng fèn nù de qíng gǎn ，yǐ tā gè rén de lì liàng ，zài yī cì jū jī zhōng qiú dé yī shí de tòng kuài ，zài nà shí tā méi yǒu bèi bǔ bèi shā ，nà jiān xì lián yī gēn tóu fā yě róng nà bú xià ，yě tài wēi xiǎn le ！fù guì rén jiā de zǐ dì ，shì bú kěn sǐ zài dào zéi shǒu lǐ de 。wéi shí me ne ？yīn wéi tā men de shēng mìng bǎo guì ，sǐ zài dào zéi shǒu lǐ tài bú zhí dé 。zhāng liáng yǒu chāo guò shì shàng yī qiē rén de cái néng ，bú qù zuò yī yǐn 、jiāng shàng nà yàng shēn móu yuǎn lǜ zhī shì ，fǎn ér zhī xué jīng kē 、niè zhèng háng cì de xià cè ，yáo xìng suǒ yǐ méi yǒu sǐ diào ，zhè bì dìng shì qiáo shàng lǎo rén wéi tā shēn shēn gǎn dào wǎn xī de dì fāng 。suǒ yǐ nà lǎo rén gù yì tài dù ào màn wú lǐ 、yán yǔ cū è de shēn shēn xiū rǔ tā ，tā rú guǒ néng rěn shòu dé zhù ，fāng cái kě yǐ píng jiè zhè diǎn ér chéng jiù dà gōng yè ，suǒ yǐ dào zuì hòu ，lǎo rén shuō ：“zhè gè nián yòu de rén kě yǐ jiāo yù le 。”chǔ zhuāng wáng gōng dǎ zhèng guó ，zhèng xiāng gōng tuō qù shàng yī luǒ lù shēn tǐ 、qiān le yáng lái yíng jiē 。zhuāng wáng shuō ：“guó jun1 néng gòu duì rén qiān ràng ，wěi qū zì jǐ ，yī dìng néng dé dào zì jǐ lǎo bǎi xìng de xìn rèn hé xiào lì 。”jiù cǐ fàng qì duì zhèng guó de jìn gōng 。yuè wáng gōu jiàn zài huì jī xiàn yú kùn jìng ，tā dào wú guó qù zuò nú pú ，hǎo jǐ nián dōu bú xiè dài 。zài shuō ，yǒu xiàng rén bào chóu de xīn yuàn ，què bú néng zuò rén xià rén de ，zhè shì pǔ tōng rén de gāng qiáng ér yǐ 。nà lǎo rén ，rèn wéi zhāng liáng cái zhì yǒu yú ，ér dān xīn tā de dù liàng bú gòu ，yīn cǐ shēn shēn cuò shé tā nián qīng rén gāng qiáng ruì lì de pí qì ，shǐ tā néng rěn dé zhù xiǎo yuàn fèn qù chéng jiù yuǎn dà de móu luè 。wéi shí me zhè yàng shuō ne ？lǎo rén hé zhāng liáng bìng méi yǒu píng shēng de lǎo jiāo qíng ，tū rán zài jiāo yě zhī jiān xiàng yù ，què ná nú pú de dī jiàn zhī shì lái ràng zhāng liáng zuò ，zhāng liáng hěn zì rán ér bú jiào dé guài yì ，zhè běn shì qín shǐ huáng suǒ bú néng jīng jù tā hé xiàng yǔ suǒ bú néng jī nù tā de yuán yīn 。kàn nà hàn gāo zǔ zhī suǒ yǐ chéng gōng ，xiàng yǔ zhī suǒ yǐ shī bài ，yuán yīn jiù zài yú yī gè néng rěn nài 、yī gè bú néng rěn nài bà le 。xiàng yǔ bú néng rěn nài ，yīn cǐ zhàn zhēng zhōng shì bǎi zhàn bǎi shèng ，dàn shì suí suí biàn biàn shǐ yòng tā de dāo fēng （bú dǒng dé zhēn xī hé bǎo cún zì jǐ de shí lì ）。hàn gāo zǔ néng rěn nài ，bǎo chí zì jǐ wán zhěng de fēng ruì de zhàn dòu lì ，děng dào duì fāng pí bì 。zhè shì zhāng liáng jiāo tā de 。dāng huái yīn hóu hán xìn gōng pò qí guó yào zì lì wéi wáng ，gāo zǔ wéi cǐ fā nù le ，yǔ qì liǎn sè dōu xiǎn lù chū lái ，cóng cǐ kě kàn chū ，tā hái yǒu gāng qiáng bú néng rěn nài de qì dù ，bú shì zhāng liáng ，shuí néng chéng quán tā ？sī mǎ qiān běn lái cāi xiǎng zhāng liáng de xíng mào yī dìng shì kuí wú qí wěi de ，shuí liào dào tā de zhǎng xiàng jìng rán xiàng fù rén nǚ zǐ ，yǔ tā de zhì qì hé dù liàng bú xiàng chēng 。ā ！wài róu nèi gāng ，zhè jiù shì zhāng liáng zhī suǒ yǐ chéng wéi zhāng liáng ba ！zhù shì
wǒ lái xìng yǔ zhū shēng yì ，wèn dá shí róng jìn jiàng shā 。
chún sī rě qǐ sī guī kè 。qīng guāng zhèng hǎo shāng lí bié 。shāng lí bié 。wǔ hú yān shuǐ ，bàn rén xī jué 。
《máo shī xù 》yún ：“《běi mén 》，cì shì bú dé zhì yě 。yán wèi zhī zhōng chén bú dé qí zhì ěr 。”zhèng xuán jiān yuē ：“bú dé qí zhì zhě ，jun1 bú zhī jǐ zhì ，ér yù kùn kǔ 。”sān jiā shī wú yì yì 。zhū xī 《shī jí chuán 》shēn lùn yún ：“wèi zhī xián zhě chù luàn shì ，shì àn jun1 ，bú dé qí zhì ，gù yīn chū běi mén ér fù yǐ zì bǐ 。yòu tàn qí pín jù ，rén mò zhī zhī ，ér guī zhī yú tiān yě 。”dàn fāng yù rùn 《shī jīng yuán shǐ 》zé shuō ：“《běi mén 》，xián zhě ān yú pín shì yě 。”xiàn dài xué zhě （rú gāo hēng 《shī jīng jīn zhù 》、chéng jun4 yīng 《shī jīng yì zhù ）děng ）yī bān dōu rèn wéi zhè shì yī shǒu xiǎo guān lì bú kān qí kǔ ér xiàng rén yuàn sù de shī 。cóng shī de yǔ yán kàn ，bìng méi yǒu “zhōng chén bú dé qí zhì ”huò “ān yú pín shì ”zhī yì ，jiù shuō wèi miǎn lìng rén gǎn dào yū qǔ ，jīn rén de “yuàn sù ”shuō zé jiě shì jiào wéi yuán mǎn 。shī zhōng de xiǎo guān lì gōng shì fán zhòng kē xì ，suī xīn qín yīng fù ，dàn shēng huó yī rán qīng pín 。shàng sī fēi dàn bú tǐ liàng tā de jiān xīn ，fǎn ér yī wèi gěi tā fèn pài (...)
cǐ cí shàng piàn wàng yuè ，jì huái yì xìng zhuàng sī ，gāo jiē hún máng ，ér yòu jiǎo tà shí dì ，zì jù yǎ liàng gāo zhì 。yī kāi shǐ jiù tí chū yī gè wèn tí ：míng yuè shì cóng shí me shí hòu kāi shǐ yǒu de ——“míng yuè jǐ shí yǒu ？bǎ jiǔ wèn qīng tiān 。”bǎ jiǔ wèn tiān zhè yī xì jiē yǔ qū yuán de 《tiān wèn 》hé lǐ bái de 《bǎ jiǔ wèn yuè 》yǒu xiàng sì zhī chù 。qí wèn zhī chī mí 、xiǎng zhī yì chén ，què shí shì yǒu yī zhǒng lèi sì de jīng 、qì 、shén guàn zhù zài lǐ miàn 。cóng chuàng zuò dòng yīn shàng lái shuō ，qū yuán 《tiān wèn 》yáng yáng 170yú wèn de páng bó shī qíng ，shì zài tā bèi fàng zhú hòu páng huáng shān zé 、jīng lì líng lù ，zài chǔ xiān wáng miào jí gōng qīng cí táng yǎng jiàn “tú huà tiān dì shān chuān shén líng ”jí “gǔ xián shèng guài wù háng shì ”hòu “hē ér wèn zhī ”de （wáng yì 《chǔ cí zhāng jù ·tiān wèn xù 》）。shì qíng jǐng chù pèng jī dàng de chǎn wù 。lǐ bái de 《bǎ jiǔ wèn yuè 》shī zì zhù shì ：“gù rén jiǎ chún lìng yǔ wèn zhī 。”dāng yě shì jí xìng qiǎn huái zhī zuò 。sū shì cǐ cí zhèng rú xiǎo xù zhōng suǒ yán shì zhōng qiū wàng yuè ，huān yǐn dá dàn hòu de kuáng xiǎng zhī qǔ ，yì shǔ “zhù xìng zhī zuò ”（wáng guó wéi 《rén jiān cí huà 》）。tā men dōu yǒu qǐ dé tū wū 、wèn dé lí qí de tè diǎn 。cóng chuàng zuò xīn lǐ shàng lái shuō ，qū yuán zài bù rù xiān wáng miào táng zhī qián jiù yǐ jīng shì “jiē hào hào mín ，yǎng tiān tàn xī ”（wáng yì 《chǔ cí zhāng jù ·tiān wèn xù 》），chù yú qíng gǎn mí kuáng de jīng shén zhuàng tài ，gù hē wèn qīng tiān ，“sì chī fēi chī ，fèn jí bēi jí ”（hú xùn yuán 《chǔ cí xīn zhù qiú què 》）。lǐ bái shì “wéi yuàn dāng gē duì jiǔ shí ，yuè guāng zhǎng zhào jīn zūn lǐ ”（《bǎ jiǔ wèn yuè 》），nà zhǒng yīn shī yì chàng wǎng de yù bó yì xù ，yě shì bí xī kě wén de 。sū shì cǐ cí zuò yú bǐng chén nián ，shí yīn fǎn duì wáng ān shí xīn fǎ ér zì qǐng wài rèn mì zhōu 。jì yǒu duì cháo tíng zhèng jú de (...)
shuō shǔ dào de nán háng bǐ shàng tiān hái nán ，zhè shì yīn (...)
gàn yù tuò ，tū zhuī máo 。zhī jīn míng yuè fèi zhāo yāo 。zuì lián wū què nán fēi jù ，bú jiě fēng liú jiàn èr qiáo 。
rì yǒng xiù gōng ，jiǎn què yī xiàn ，jiē lín duǎn zhì 。xìng yǒu bēi pán ，suí fèn kuài lè ，□dé xūn xūn zuì 。xún sī chén shì ，hán lái shǔ wǎng ，dòng jí yòu hái rè chì 。qià rú gè 、pí jiā nuè jí ，bǐ zhe luè zhǎng xiē zǐ 。
①“cuì sè ”jù ：yán yuǎn shān rú cuì méi ，zài ruò yǒu ruò wú zhī zhōng 。②xī hé dào ：jí hé xī zǒu láng ，jīn gān sù shěng huáng hé yǐ (...)
【yī zhī huā 】cǎi zhāi nà lù chū qiáng tóu de duǒ duǒ hóng huā ，pān shé lù biān de tiáo tiáo wān liǔ 。cǎi de huā ruǐ hóng zhì nèn (...)

※提示：拼音为程序生成，因此多音字的拼音可能不准确。

相关翻译

【一枝花】采摘那露出墙头的朵朵红花，攀折路边的条条弯柳。采的花蕊红稚嫩(...)
天常：天之常道。“乱天常”，犹言悖天理。 篡弑：言杀君夺位。董卓于公元189年以并州牧应袁绍召入都，废汉少帝(刘辩)为弘农王，次年杀弘农王。 诸贤良：指被董卓杀害的丁原、周珌、任琼等。 旧邦：指长安。公元190年董卓焚烧洛阳，强迫君臣百姓西迁长安。 兴义师：指起兵讨董卓。初平元年(190年)关东州郡皆起兵讨董，以袁绍为盟主。 祥：善。“不祥”，指董卓。 卓众：指董卓部下李榷、郭汜等所带的军队。初平三年(192年)李、郭等出兵关东，大掠陈留、颍川诸县。蔡琰于此时被掳。 胡羌：指董卓军中的羌胡。董卓所部本多羌、氐族人(见《后汉书·董卓传》)。李榷军中杂有羌胡(见《后汉纪·献帝纪》记载)。 截：斩断。 孑：独。这句是说杀得不剩一个。 相撑拒：互相支拄。这句是说尸体众多堆积(...)
素骥鸣广陌，慷慨送我行

相关赏析

来的盏不曾推，有的话且休提。准备着明日，向君王行主意的紧支持，刁蹬的厮央及。被我连珠儿饮了三两杯，则理会酒肉擅场吃。
文章紧扣题目，以“褒禅山亦谓之华山”一句起头，点明作者所游的地方是“褒禅山”，以及这座山的另一个名称“华山”。由这句的“褒禅山”一名引出褒禅山名称由来，点出禅院。写禅院，既证实褒禅山名称由来，又引出“距其院东五里”的华山洞。写华山洞的位置和命名缘由，为下文写游华山洞作交待，其中写华山洞命名缘由又与开头一句照应。记仆碑文字，循名责实，辨“华山”误读，不仅回应开头一句，证明褒禅山本名“华山”，亦即“花山”，也为后文的议论伏笔。记叙的景物由禅(...)
踏遍江南，予岂为、解衣推食。谩赢得、烟波短棹，月楼长笛。看剑功名心已死，积薪涕泪今谁滴。想中原、一望一伤情，英雄客。
湖山横。湖水平。买个湖船一叶轻。傍湖随柳行。
除了从侧面摹写形象外，本篇还善于从侧面表达意图，这主要是指第三解罗敷夸夫的内容。对这段内容，人们有两种理解：一种认为诗中“夫婿”是罗敷实指其夫，另一种意见是罗敷虚设一夫，更有人断定这一段是诗中的糟粕。“夫婿”究竟是实指还是虚设，这是弄不明白的问题，不过这并不重要。重要的倒是应该弄清楚：罗敷当时为何要讲这番话?意图何在?她集中夸赞自己丈夫的尊贵和美好，这显然是有明显的针对性。因为调戏她的是一位怀有特殊优越感的太守，罗敷说自己丈夫尊贵，则使其优越感变得可笑；又因为太守看中她的是美色，罗敷说自己丈夫美好，实际上是说只有丈夫才可以与自己相配。罗敷这段话句句夸夫，而客观上又句句奚落太守，这正是全诗侧面写法的又一次运用。诗歌的喜剧效果主(...)

作者介绍

高曰琏 高曰琏，新会人。明末人。事见清顾嗣协《冈州遗稿》卷六。